سرویس سیاسی-
اکنون قریب سه هفته از رکوردشکنی مردم در انتخابات 22 خرداد و نصاب شکنی از نظام های به اصطلاح دموکراتیک دنیا می گذرد. تب و تاب انتخابات فروکش کرده است و چرخ زندگی مردم پس از دو هفته اغتشاش گری اوباش، به حالت طبیعی دوباره به چرخش آمده است.
گذران این روزها اما، برای عده ای که تمکین به رای ملت را نپذیرفته اند با مشقتی دوچندان همراه است چرا که علاوه بر متحمل شدن هزینه شکست- که البته تا اینجای آن در هر بازی انتخاباتی طبیعی می نماید- هزینه سنگین نمایان شدن ماهیت حقیقی خود را که معجونی از قانون گریزی، قلدر مابی و همراهی با دشمنان قسم خورده این ملت است متحمل شده اند. این روزها و در حالی که ملت چشم امید به ترکیب آینده دولت قانونی و برآمده از متن خود دوخته اند، جریان شکست خورده وابسته به غرب، مشق سرویس های اطلاعاتی و امنیتی بیگانه را برای تولید ناامنی در کشور املا می کند. روزی نیست که کاندیدای شکست خورده به توهم داشتن پشتوانه اجتماعی با صدور بیانیه و نطق های به اصطلاح آتشین، از وعده های چنین و چنان خود برای آینده ایران و تلاش برای احقاق آنچه که حقوق ملت(!) می خواندش سخن نگوید و صد البته که این سخنان را نزد عموم ملت بهایی نیست.و اما موضوعی مهم در میان است و آن اینکه، دغدغه اعتبار از کف رفته اصلاح طلبان، که اینک با مرگ گفتمانی و عملیاتی خود مواجهند، آنقدر هست که راه چاره را در ترتیب دادن سازوکار «انسجام تشکیلاتی» و اجماع بر سر آنچه فصل مشترک همه مخالفین نظام است دانسته و دست به اقدامی برای ایجاد همگرایی عملیاتی در اردوگاه از هم متلاشی اصلاح طلبی زده اند. فلسفه آنچه که میرحسین موسوی در بیانیه شماره9 خود مبنی بر تشکیل گروهی برای صیانت از آراء ملت(!!) مطرح ساخت نیز جز این نیست. گردهم آمدن خاتمی، موسوی و کروبی سران شکست خورده و مغموم جبهه قانون گریزان در روز دوشنبه هفته گذشته نیز دنباله وار بودن همین مساله را تایید می کند. سیدمحمد خاتمی که ماه ها قبل از انتخابات «عاقبت سنجی» را در عدم رویارویی با احمدی نژاد یافته و صلاح خویش را در پنهان شدن پشت میرحسین موسوی دیده بود، روز دوشنبه دو کاندیدای شکست خورده اصلاح طلب را به جلسه ای فرامی خواند که حاصل آن رجزخوانی های بی مایه و تکراری همچون ضرورت پایان دادن به دستگیری فعالین سیاسی-بخوانید سران آشوبگر- بوده است. جناح شکست خورده اما سودایی دیگر به سر دارد و آن فراهم آوردن ساز وکارهای تشکیل یک جبهه منسجم در قالب یک حزب سیاسی است. آن گونه که برخی سایت های خبری و روزنامه های نزدیک به اصلاح طلبان هم تاکید کردند عزم موسوی و خاتمی بر آن است تا به تاسیس حزب بپردازند. پرواضح است مخالفین دولت برآنند تا بدین شکل، اجماعی از اپوزیسیون را سازماندهی کنند تا حیات رو به اتمام خویش را چاره ای بکنند.
ناگفته پیداست چنین حرکتی به دلایل واضحی از جمله آن که اولیات تشکیل حزب که همانا «سلامت سیاسی افراد تشکیل دهنده» آن است به اندازه حداقلی هم در جریان حامی موسوی و خاتمی وجود ندارد و از همین روست که پیشاپیش غیرقانونی و صددرصد مردود است. البته جناح قانون گریزان به خوبی بر این نکته واقف است و از آن جا که احترام به قانون فقط در لفاظی های چند هفته اخیر آن ها وجهی صوری و عوام فریبانه دارد با علم به موانع طبیعی و عقلانی قانونی سعی در «موج سازی» و بازتولید فضای التهاب در مردم و در نهایت مظلوم نمایی روبهانه دارند.

حاشیه بر دیدار خاتمی، موسوی و کروبی سران اصلاحات در سودای ائتلاف با اپوزیسیون